Familiereünies zijn van die evenementen waar je ambivalente gevoelens over kunt hebben. Niet dat ik ze nog vaak meemaak, want mijn families van de kant van beide ouders zijn niet erg familieziek te noemen, waardoor we het helaas vooral van de begrafenissen moeten hebben. Meestal gaat het zo: vooraf word ik gehinderd door forse tegenzin. Tijdens het feest blijken die familieleden toch weer verrassend leuke types, en als het einde in zicht is verzuchten we ‘dat we dit toch vaker moeten doen.’ Er zijn genoeg families die regelmatig bij elkaar komen. Omdat ze het jaar door niet de deur bij […]